Wartości krytyczne w MLD: Zasada 1.

Zasada 1.

Laboratorium traktuje każdą wartość krytyczną z całą odpowiedzialnością, rozumiejąc, że wartość taka świadczy o zagrożeniu życia pacjenta. W związku z występowaniem wartości krytycznych opracowana i wdrożona zostaje w praktyce strategia postępowania, której celem jest identyfikacja każdej wartości krytycznej oraz jak najszybsze powiadomienie o niej osoby odpowiedzialnej za zdrowie i życie pacjenta.

2 komentarze:

Gernand4 lutego 2010 05:23
Komentarz prof. D. Bobilewicz:
"Laboratorium powinno każdy wynik traktować z pełną odpowiedzialnością, ponieważ nawet wynik prawidłowy może być wynikiem fałszywym.
Wyraźnie na początku powinno być sprecyzowane co to są wartości krytyczne.
Należy raczej mówić o „parametrach krytycznych” czyli w moim przekonaniu takich, których wartości krytyczne mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie dla życia. Takich parametrów jest w zasadzie kilka. Inne, nawet przy wartościach bardzo odbiegających od normy są wskaźnikami diagnostycznymi i leczenia wymaga choroba zasadnicza, a nie wysokie stężenie np. CRP czy bilirubiny u dorosłych. Natomiast niski lub wysoki potas w pierwszym rzędzie wymaga normalizacji bez względu na przyczynę, jaka wywołała ten stan".
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Gernand5 lutego 2010 00:23
Definicja "wartości krytycznych", podobnie jak definicje innych stosowanych pojęć, podana jest obok, w "Słowniku stosowanych pojęć".

Tematem naszego opracowania są wartości krytyczne, a nie parametry krytyczne. Wartości krytyczne w znaczeniu, jakie przypisują temu pojęciu autorzy Rozporządzenia Ministra Zdrowia o standardach jakości, autorzy normy PN-EN ISO 15189 oraz autorzy Programu Systemu Zapewnienia Jakości CMJ.

W Słowniku wykorzystujemy definicję pojęcia podaną przez twórcę całej koncepcji - George'a Lundberga, w 1972 r.

W naszym opracowaniu uważnie unikamy mylenia tego pojęcia z pojęciem "parametry krytyczne", uwzględniając takie rozróżnienie, zalecane przez Joint Commission on the Accreditation of Healthcare Organizations (JCAHO).
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi

Dodaj komentarz

Słownik stosowanych pojęć:

Etapy powiadomienia – kolejne czynności realizowane w określonej kolejności i czasie po identyfikacji wartości krytycznej.

Granica krytyczna – wartość liczbowa, której przekroczenie świadczy o krytycznym charakterze uzyskanego wyniku.

Identyfikacja wartości krytycznej – działanie realizowane w laboratorium, polegające na porównaniu uzyskanego wyniku ze zdefiniowanymi granicami krytycznymi, doprowadzające do stwierdzenia, że uzyskany wynik jest wartością krytyczną.

Odbiorca – osoba informowana o stwierdzeniu wartości krytycznej u pacjenta.

Odbiorca pierwotny – osoba uczestnicząca w procesie opieki nad pacjentem, podejmująca decyzje o działaniach leczniczych, mająca dostęp do dokumentacji medycznej pacjenta, informowana w pierwszej kolejności o stwierdzeniu wartości krytycznej.

Odbiorca zastępczy – osoba powiadamiana o stwierdzeniu wartości krytycznej przy braku kontaktu z odbiorcą pierwotnym.

Plan awaryjny – sposób postępowania wobec braku kontaktu z odbiorcą pierwotnym i odbiorcą zastępczym.

Potwierdzenie – ustne, pisemne lub elektroniczne potwierdzenie uzyskania powiadomienia.

Powiadomienie – szybkie, dokładne i zarejestrowane przekazanie informacji odbiorcy o stwierdzeniu wartości krytycznej.

TAT – w odniesieniu do wartości krytycznych jest to czas upływający od momentu uzyskania zweryfikowanej wartości krytycznej do momentu skutecznego powiadomienia.

Wartość krytyczna - wynik badania laboratoryjnego przemawiający za obecnością zagrażającego życiu stanu patofizjologicznego, wymagającego podjęcia, jeśli to możliwe, szybkich i skutecznych działań leczniczych.

Weryfikacja wartości krytycznej – działanie realizowane w laboratorium, polegające na sprawdzeniu, czy zidentyfikowana wartość krytyczna nie jest wynikiem niezgodności występującej w fazie przedanalitycznej lub analitycznej, mające na celu zmniejszenie liczby fałszywych wartości krytycznych.