a/ laboratorium opracowuje wykaz odbiorców pierwotnych, czyli osób, które powinny zostać powiadomione o uzyskaniu wartości krytycznej w pierwszej kolejności; najbardziej pożądane jest bezpośrednie powiadomienie osoby kierującej pacjenta do laboratorium; w przypadku wykonywania badań na zlecenie innego laboratorium, powiadamiani są pracownicy wskazani przez laboratorium zlecające;
b/ laboratorium uzgadnia ze zleceniodawcą wykaz odbiorców zastępczych, czyli osób powiadamianych o wartości krytycznej w przypadku braku kontaktu z odbiorcą pierwotnym;
c/ plan awaryjny – laboratorium opracowuje plan awaryjny na wypadek, gdy nie jest dostępny odbiorca pierwotny, ani odbiorca zastępczy.
Komentarz prof. D. Bobilewicz:
OdpowiedzUsuń"Dotyczy chyba tylko laboratoriów nieszpitalnych i odnosić się może do nazwy jednostki. Z drugiej strony w takich jednostkach wartości krytyczne są niesłychanie rzadkie. Trudno tworzyć listy lekarzy i pielęgniarek – nierealne".
Zasada dotyczy wszystkich laboratoriów. Znane mi z relacji Kolegów dwa procesy sądowe, wytoczone w Polsce z powodu braku skutecznego powiadomienia o wartości krytycznej, angażują jedno laboratorium "nieszpitalne" i jedno laboratorium szpitala wojewódzkiego.
OdpowiedzUsuńOpracowując brzmienie Zasady 3 wzorowaliśmy się na koncepcji zawartej w "Self Practice Recommendations" - materiale opracowanym przez Massachusetts Hospital Association i opublikowanym w 2005 r.
Oczywiście, przygotowanie pełnego wykazu odbiorców jest trudnym zadaniem. Jednak, w moim przekonaniu, nie może być to spis "nazw jednostek". Powiadomienia nie może odbierać przypadkowa osoba.